CD&V is zondag in een derde van de gemeenten waar ze de machtsbasis van een absolute meerderheid had, die positie kwijt geraakt. Absolute meerderheden zijn een sterk symbool voor de lokale verankering van een partij.

Het is hard ontwaken voor veel burgemeesters van CD&V. De partij heeft een lange traditie van absolute meerderheden, vooral in landelijke gemeenten. CD&V kan in dergelijke gemeenten op haar eentje besturen en dus haar politieke prioriteiten ongehinderd uitvoeren.

Het aantal absolute meerderheden is dan ook een graadmeter voor de lokale verankering van een partij die volkspartij wil zijn. CD&V had in 79 gemeenten die machtsbasis. Dat aantal is nu geslonken tot 52. 

Verlies van een derde

In procenten uitgedrukt: het aantal absolute meerderheden van CD&V daalt met 35%. Dat betekent dat de partij in de gemeenteraad niet langer beschikt over de helft plus één van de zetels.

Ze moet dus op zoek naar een coalitiepartner. Of omgekeerd: de oppositie kan de handen in elkaar slaan en CD&V onttronen. Dat gebeurt in een reeks van die landelijke gemeenten waar de partij dikwijls al vanaf de fusie van gemeenten in 1977 alleen aan de macht was.

Van 1 op de 4 naar 1 op de 6

In vergelijking met het totaal aantal gemeenten in Vlaanderen: CD&V  had in 1 op de 4 Vlaamse gemeenten die comfortabele meerderheid. Nu in 1 op de 6.

Enkele voorbeelden: Sint-Laureins, Zutendaal, Zwevegem, Rotselaar, Westerlo, Lierde, Duffel, Ingelmunster, Eeklo, Hamont-Achel, Bornem, Avelgem, Geel, Hulshout, Herselt, ...

Bron : DeRedactie.be